Οι ασθένειες των φλεβών και των μεγάλων αιμοφόρων αγγείων συνοδεύονται από σημαντικές αλλαγές στη φυσική τους κατάσταση, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα της διαδικασίας της κυκλοφορίας του αίματος. Και οι κιρσοί του οισοφάγου, που μπορούν να μειώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς λόγω της επιδείνωσης της ποιότητας της πέψης και της ροής του αίματος στο σώμα, απαιτεί προσεκτική στάση και έγκαιρη έναρξη της θεραπείας. Αυτή η παθολογία μπορεί να συνοδεύεται από την προσθήκη δευτερογενών βλαβών των πεπτικών οργάνων ή μπορεί να εμφανιστεί και να προχωρήσει ανεξάρτητα.
Ωστόσο, με οποιοδήποτε τύπο εμφάνισης, οι διεσταλμένες φλέβες του οισοφάγου και οι επακόλουθες κιρσοί συνοδεύονται από δυσάρεστα συμπτώματα που καθιστούν δυνατό τον εντοπισμό της εν λόγω βλάβης στο αρχικό στάδιο ανάπτυξης και την έγκαιρη έναρξη ενός θεραπευτικού αποτελέσματος. αποτρέποντας την ανάπτυξη επιπλοκών. Οι ιατρικές στατιστικές σημειώνουν ότι αυτή η παθολογία των φλεβών του οισοφάγου εμφανίζεται κυρίως στον ανδρικό πληθυσμό (οι γυναίκες προσβάλλονται από κιρσούς του οισοφάγου δύο φορές πιο σπάνια από τους άνδρες), ενώ η μέση ηλικία που μπορούν να σημειωθούν οι πρώτες εκδηλώσεις της νόσου είναι 50-55 ετών.
Αιτίες εμφάνισης της νόσου
Οι αιτίες που προκαλούν την εμφάνιση κιρσών του οισοφάγου μπορεί να είναι διαφορετικές ανάλογα με την εκδήλωση της νόσου, τη γενική κατάσταση του σώματος του ασθενούς, σε κάθε περίπτωση το σύνολο των αιτιών μπορεί να ποικίλλει. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, οι κιρσοί που εμφανίζονται στις φλέβες των πεπτικών οργάνων είναι αποτέλεσμα αλλαγής της γενικής κατάστασης των φλεβών. Ο λόγος για την εκδήλωση κιρσών τέτοιου εντοπισμού είναι μια υπερβολικά υψηλή αρτηριακή πίεση στη φλεβική κυκλοφορία, η οποία είναι πιο συχνά χαρακτηριστική της κίρρωσης του ήπατος.
Και το αποτέλεσμα μιας τέτοιας επέκτασης μπορεί να είναι μαζική αιμορραγία, ο κίνδυνος της οποίας έγκειται στην απουσία συμπτωμάτων, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως προειδοποίηση: η αιμορραγία στους κιρσούς του οισοφάγου είναι συχνά άφθονη, αντιπροσωπεύοντας πραγματικό κίνδυνο για τη γενική κατάσταση του υπομονετικος. Ως εκ τούτου, η γνώση της εκδήλωσης αυτής της παθολογίας των φλεβών του οισοφάγου και τα μέτρα πρόληψης της νόσου θα καταστήσουν δυνατή τη διάγνωση νωρίτερα και την έναρξη ενός επαρκούς θεραπευτικού αποτελέσματος.
Επίσης, οι ακόλουθες καταστάσεις του ασθενούς μπορεί να είναι οι αιτίες αυτής της παθολογικής αλλαγής στις φλέβες των πεπτικών οργάνων:
- συμφόρηση που παρατηρείται στην πυλαία φλέβα.
- πυλαία θρόμβωση?
- ανάπτυξη κακοήθους βρογχοκήλης.
- αγγείωμα οισοφάγου.
Επίσης, η εμφάνιση της εν λόγω βλάβης μπορεί να προκληθεί από τα συμπτώματα και τις αγγειακές παθολογίες που συνοδεύουν τη νόσο Randu-Osler. Όλες αυτές οι ασθένειες και καταστάσεις συνοδεύονται από αρνητικές αλλαγές στο κυκλοφορικό σύστημα και στα πεπτικά όργανα, που αρχικά επηρεάζουν τη γενική κατάσταση των φλεβών και των μεγάλων αρτηριών του οισοφάγου και των ιστών του στομάχου. Οι αλλαγές στο κυκλοφορικό σύστημα τέτοιων εσωτερικών οργάνων όπως το ήπαρ, η σπλήνα, η χοληδόχος κύστη μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη κιρσών αλλαγών στον οισοφάγο.
συμπτώματα του ασθενούς
Η κύρια εκδήλωση μιας πάθησης όπως οι κιρσοί που εντοπίζονται στον οισοφάγο είναι η αιμορραγία. Αυτό το σύμπτωμα μπορεί να σημειωθεί ελλείψει προειδοποιητικών εκδηλώσεων, με φόντο τη λεγόμενη "πλήρη υγεία". Σημάδι επικείμενης αιμορραγίας μπορεί να θεωρηθεί ένα ελαφρύ γαργάλημα στο λαιμό, μια χαρακτηριστική γεύση αίματος κατά την κατάποση (αλατόξινη). Το αίμα που σχηματίζεται κατά την αιμορραγία κατά την ανάπτυξη των κιρσών είναι συνήθως έντονο κόκκινο, μπορεί να μοιάζει με κατακάθι καφέ. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας αιμορραγίας, που συχνά είναι παρατεταμένη και άφθονη, είναι ζάλη, αίσθημα αδυναμίας, απώλεια συνείδησης.
Δεδομένου ότι τα αίτια της επιδείνωσης των κιρσών μπορεί να είναι μια ποικιλία βλαβών των εσωτερικών οργάνων και του κυκλοφορικού συστήματος στο σύνολό του, η συνολική ποιότητα της λειτουργίας αυτών των οργάνων καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό τόσο από την πιθανότητα εμφάνισης κιρσών όσο και από τα συμπτώματα που μπορεί να συνοδεύει αυτή τη βλάβη.
Ένα σύμπτωμα της θεωρούμενης παθολογικής αλλαγής στα πεπτικά όργανα μπορεί να θεωρηθεί η αιμορραγία, η οποία αναπτύσσεται κατά την ασυμπτωματική πορεία των αρχικών εκδηλώσεων της νόσου. Μια τέτοια αιμορραγία μπορεί να είναι τόσο ασήμαντη, που δεν προσελκύει αμέσως την προσοχή του ασθενούς, ή άφθονη, που έχουν υψηλό κίνδυνο θανάτου. Οι κιρσοί, που σημειώνονται στους ιστούς του οισοφάγου και του στομάχου, χαρακτηρίζονται συχνότερα από την απουσία σημαντικών αλλαγών που επιτρέπουν την έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία. Ωστόσο, αυτή η ασθένεια είναι μια από τις πιο τρομερές: με απροσδόκητη αιμορραγία, η οποία χαρακτηρίζεται από άφθονη απελευθέρωση αίματος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα θανάτου για τον ασθενή. Σύμφωνα με ιατρικές στατιστικές, από πέντε περιπτώσεις εκδήλωσης και επιδείνωσης κιρσών στα πεπτικά όργανα, οι τέσσερις είναι ο θάνατος του ασθενούς.
Τύποι και βαθμοί κιρσών του οισοφάγου
Σήμερα, οι ειδικοί διακρίνουν αρκετούς βαθμούς ανάπτυξης κιρσών του οισοφάγου, καθένας από αυτούς έχει τα δικά του χαρακτηριστικά ανάπτυξης, διαφέρει στον κατάλογο των εκδηλώσεων και απαιτεί ένα συγκεκριμένο θεραπευτικό αποτέλεσμα, το οποίο καθιστά δυνατή την πρόληψη περαιτέρω επιδείνωσης της παθολογίας. Χάρη στις σύγχρονες διαγνωστικές μεθόδους, καθίσταται δυνατός ο προσδιορισμός της παρουσίας της νόσου, του σταδίου και του βαθμού ανάπτυξής της.
Υπάρχουν οι ακόλουθοι βαθμοί επέκτασης των φλεβών του στομάχου και των κιρσών:
- ο πρώτος βαθμός, στον οποίο υπάρχει μια μικρή αλλαγή στον αυλό των φλεβών του σώματος. Οι κιρσοί του οισοφάγου, χαρακτηριστικοί του βαθμού 1, μπορεί να μην γίνουν αντιληπτοί από τον ασθενή, καθώς σπάνια έχει σαφή και έντονα συμπτώματα. Οι φλέβες του οισοφάγου έχουν αυλό 5 mm κατά μέσο όρο, που δεν διαφέρει πολύ από την υγιή τους κατάσταση. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτό το μέγεθος, γίνονται λιγότερο ελαστικά, καθώς ακόμη και μικρές αλλαγές στον αυλό τους οδηγούν σε κάποια μείωση της έντασης της κίνησης του αίματος μέσω αυτών και διαταράσσεται η συνολική ποιότητα της κυκλοφορίας του αίματος στο προσβεβλημένο όργανο. Οι κιρσοί του οισοφάγου 1ου βαθμού μπορούν να ανιχνευθούν κατά τη διάρκεια μιας τακτικής εξέτασης αυτού του οργάνου.
- ο δεύτερος βαθμός χαρακτηρίζεται από αύξηση του αυλού των φλεβών στο άρρωστο όργανο έως και 10 mm, η ταχύτητα ροής του αίματος μέσω των φλεβών μειώνεται σταδιακά, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση των φλεβών: συνεχίζουν να χάνουν την ελαστικότητά τους, τα τοιχώματα σταδιακά γίνονται πιο λεπτά, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία λόγω της μεγάλης πιθανότητας ρήξης τους.
- στο τρίτο στάδιο επιδείνωσης της παθολογίας, υπάρχει επέκταση του αυλού των φλεβών στον οισοφάγο και το στομάχι κατά περισσότερο από 10 mm, τα αγγεία, λόγω της επέκτασής τους, βρίσκονται κοντά το ένα στο άλλο και ακόμη και το ασήμαντό τους τραύμα μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση αιμορραγίας. Συχνά, στο τρίτο στάδιο της ανάπτυξης της νόσου σημειώνεται άφθονη αιμορραγία, η οποία προκαλεί το θάνατο του ασθενούς, αποτελεί πραγματικό κίνδυνο για τη ζωή του ασθενούς που πάσχει από κιρσούς στους ιστούς των πεπτικών οργάνων.
Η παραπάνω ταξινόμηση των κιρσών του οισοφάγου καθιστά δυνατή την ταξινόμηση της υπάρχουσας βλάβης των φλεβών αυτού του οργάνου σε κάποιο βαθμό και την έναρξη θεραπείας, η οποία έχει καλύτερη θετική επίδραση στην κατάσταση του ασθενούς. Η θεραπεία των κιρσών του οισοφάγου θα πρέπει να επιλέγεται από γιατρό, ο οποίος, με βάση τις μελέτες και την ανάλυση της γενικής κατάστασης του ασθενούς, επιλέγει τόσο το σχήμα έκθεσης όσο και την επιλογή έκθεσης, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά της το σώμα του.
Κιρσοί του στομάχου
Η επέκταση των φλεβών, λόγω αρνητικής αλλαγής στην κατάστασή τους, μπορεί επίσης να σημειωθεί στο στομάχι. Σε αυτή την περίπτωση, όπως και στην περίπτωση των κιρσών του οισοφάγου, παρατηρείται σταδιακή μείωση του βαθμού ελαστικότητας των τοιχωμάτων των φλεβών, εμφάνιση σημαντικής πιθανότητας αιμορραγίας. Οι σύγχρονες διαγνωστικές μέθοδοι καθιστούν δυνατή την έγκαιρη ανίχνευση της εν λόγω παθολογίας και την έναρξη της θεραπείας της.
Οι μέθοδοι θεραπείας των κιρσών, οι οποίες εντοπίζονται στους ιστούς του στομάχου, διαφέρουν, αλλά όλες στοχεύουν στην εξάλειψη της βασικής αιτίας αυτής της πάθησης. Το Εθνικό Κέντρο Χημείας της Ρωσικής Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών παρέχει τέτοια δεδομένα σχετικά με τις αιτίες και τις μεθόδους θεραπείας των κιρσών τόσο του οισοφάγου όσο και του στομάχου:
- θεραπεία των εκδηλώσεων των κιρσών στον οισοφάγο και το στομάχι σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο βιβλίο κορυφαίων ειδικών στη γαστρεντερολογία, πραγματοποιείται διαφοροποίηση της εντοπισμένης νόσου του πεπτικού οργάνου και αυτή η τεχνική και λεπτομερής περιγραφή των εκδηλώσεων αυτών σπάνιες βλάβες όπως παθολογίες του χειρουργημένου οισοφάγου, δύσκολα διαγνώσιμες ασθένειες των πεπτικών οργάνων δίνει τη μεγαλύτερη ποσότητα απαραίτητων πληροφοριών για την κατάρτιση ενός σχήματος θεραπευτικών αποτελεσμάτων τόσο για τους θεραπευτές όσο και για τους στενούς ειδικούς-γαστρεντερολόγους.
- Ο Zdenek Marzhatka, ένας από τους πιο εξέχοντες ειδικούς στον τομέα της γαστρεντερολογίας και των ασθενειών του οισοφάγου, που συνοδεύεται από βλάβη στις φλέβες στους ιστούς του, περιγράφει λεπτομερώς στα κείμενά του διάφορες μεθόδους για τη διάγνωση της νόσου, τύπους ενδοσκόπησης των ιστών του το στομάχι και τον οισοφάγο.
Σήμερα, για να αποφευχθεί η περαιτέρω επιδείνωση της υπάρχουσας παθολογίας, χρησιμοποιούνται όλο και πιο σύγχρονες διαγνωστικές μέθοδοι, με στόχο μια πιο λεπτομερή μελέτη της κατάστασης των ιστών των προσβεβλημένων πεπτικών οργάνων.
Διάγνωση της νόσου
Οι μέθοδοι και οι επιλογές για τη διάγνωση των κιρσών που έχουν εμφανιστεί στα πεπτικά όργανα (οισοφάγος και στομάχι) περιλαμβάνουν τους ακόλουθους χειρισμούς και διαγνωστικές διαδικασίες:
- Ινοοισοφαγοσκόπηση, η οποία σας επιτρέπει να προσδιορίσετε την αιτία της αιμορραγίας. Επίσης, αυτή η μέθοδος σάς επιτρέπει να προσδιορίσετε την παρουσία μηχανικών αιτιών για την εμφάνιση αιμορραγίας, την κατάσταση των τοιχωμάτων των φλεβών του οισοφάγου.
- Ακτινογραφία των τοιχωμάτων του οισοφάγου, η οποία είναι πιο κατατοπιστική όταν χρησιμοποιείται σκιαγραφικό.
Και οι δύο επιλογές για τη διάγνωση της εν λόγω νόσου έχουν την ικανότητα να ανιχνεύουν την αιτία της αιμορραγίας, να προσδιορίζουν την κατάσταση των τοιχωμάτων των φλεβών και την πιθανότητα ρήξης των υπαρχόντων ανευρυσμάτων. Η χρήση και των δύο διαγνωστικών επιλογών καθιστά δυνατή, με μέγιστη ακρίβεια, όχι μόνο την ανίχνευση της παθολογίας των φλεβών και των αγγείων του οισοφάγου και του στομάχου, αλλά και τη λήψη του μεγαλύτερου όγκου διαθέσιμων πληροφοριών για την παθολογία.
Πιθανές Επιπλοκές
Δεδομένου ότι οι κιρσοί που εμφανίζονται στους ιστούς του οισοφάγου και του στομάχου είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι λόγω της πιθανότητας αιμορραγίας, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι πιθανές επιπλοκές αυτής της παθολογίας. Σημαντικές βλάβες στα πεπτικά όργανα, επιδείνωση της κίρρωσης του ήπατος είναι οι πιο επικίνδυνες συνέπειες αυτής της παθολογίας των φλεβών.
Μέθοδοι θεραπείας
Το θεραπευτικό αποτέλεσμα για την εξάλειψη του κινδύνου αιμορραγίας σε περίπτωση βλάβης στις φλέβες του οισοφάγου και του στομάχου πρέπει να λαμβάνει υπόψη το στάδιο της παθολογικής διαδικασίας, τη γενική υγεία του ασθενούς, την ευαισθησία του σώματός του στο συνεχιζόμενο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Η σύγχρονη ιατρική βελτιώνει συνεχώς τις μεθόδους επιρροής των φλεβών του οισοφάγου, γεγονός που καθιστά δυνατή την ταχεία εξάλειψη των πιο προφανών εκδηλώσεων της εν λόγω παθολογίας.
Σήμερα, χρησιμοποιείται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στη θεραπεία της θεωρούμενης παθολογίας των φλεβών του οισοφάγου και του στομάχου, η οποία αποτελείται από μια παραδοσιακή, χειρουργική και ιατρική μέθοδο έκθεσης. Κάθε μέθοδος έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ορισμένες ενδείξεις και συνταγογραφείται από γιατρό. Η πορεία της θεραπείας θα πρέπει να παρακολουθείται σε όλα τα στάδια από τον θεράποντα ιατρό, ο οποίος, εάν είναι απαραίτητο, θα κάνει έγκαιρα τις απαραίτητες προσαρμογές και θα αποτρέψει τους πιθανούς κινδύνους επιπλοκών.
παραδοσιακή μέθοδος
Πρώτα απ 'όλα, όταν χρησιμοποιείται η παραδοσιακή επιλογή θεραπείας για τους κιρσούς του οισοφάγου, διακόπτεται η αιμορραγία, η οποία μπορεί να είναι θανατηφόρα. Αυτό θα επιτρέψει επίσης πρόσθετες μεθόδους θεραπευτικής δράσης, οι οποίες θα εξασφαλίσουν ταχύτερη αναγέννηση των κατεστραμμένων ιστών και θα δημιουργήσουν την απαραίτητη ουλή στο σημείο του τραυματισμού της οισοφαγικής φλέβας.
Προκειμένου να αντισταθμιστεί η υποογκαιμία και να αποφευχθεί η εμφάνιση αιμορραγικού σοκ, μια σημαντική (υπολογισμένη από τον γιατρό) δόση βιταμίνης Κ εισάγεται στο σώμα του ασθενούς, καθώς και εγχύσεις παγωμένου πλάσματος (1-2 δόσεις, γίνεται ενδοφλέβια μετάγγιση) .
Συντηρητική μέθοδος
Με σοβαρή αιμορραγία, η οποία γίνεται πραγματικός κίνδυνος για τη ζωή του ασθενούς, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα ελαστικό μπαλόνι για να σταματήσει γρήγορα η αιμορραγία. Με τη βοήθεια ενός καθετήρα πιέζεται το αιμορραγικό αγγείο, το οποίο σταματά την κίνηση του αίματος. Για παράδειγμα, ο ανιχνευτής μιας τέτοιας συσκευής - ο ανιχνευτής Sengstaken-Blackmore είναι δημοφιλής στην εξάλειψη της αιμορραγίας κατά την ανάπτυξη κιρσών στα πεπτικά όργανα, ιδιαίτερα στον οισοφάγο. Χρησιμοποιούνται επίσης κυματοειδείς ποικιλίες τέτοιων ανιχνευτών, οι οποίες χρησιμοποιούνται ευρέως στη θεραπεία κιρσών του οισοφάγου με αιμορραγία και αιμορραγικά γαστρικά έλκη.
Με την εισαγωγή του καθετήρα κάτω από το σημείο της ρήξης της φλέβας, ο οισοφάγος μπορεί να πλυθεί με ζεστό νερό σε θερμοκρασία 40 ° C - αυτό το μέτρο συχνά σταματά την ενεργό αιμορραγία και σταθεροποιεί την κατάσταση του ασθενούς. Ωστόσο, με επαναλαμβανόμενες αιμορραγίες και σε υψηλή έντασή τους, παράλληλα με τη χρήση ανιχνευτών, συνιστάται η ενδοφλέβια και ενδομυϊκή χορήγηση ουσιών που συμβάλλουν επίσης στη διακοπή του αίματος. Χορηγείται ενδοφλεβίως χλωριούχο ασβέστιο 10-20 ml. Μην χρησιμοποιείτε για την εισαγωγή φαρμάκων των οποίων η δράση στοχεύει στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
Θεραπεία με ενδοσκόπιο
Δεδομένου ότι αυτή η ασθένεια των φλεβών του οισοφάγου διαγιγνώσκεται συχνότερα κατά την ενδοσκοπική εξέταση, μπορεί να συνταγογραφηθεί ενδοσκοπική αιμόσταση για την εξάλειψη των πιο χαρακτηριστικών εκδηλώσεων της βλάβης (εξάλειψη αιμορραγίας). Αυτή η μέθοδος περιλαμβάνει ραφή των προσβεβλημένων περιοχών των φλεβών στον οισοφάγο, και αυτή η παραλλαγή του θεραπευτικού αποτελέσματος είναι προτιμότερη σε σύγκριση με τη σκληροθεραπεία με ένεση λόγω της πιο έντονης θετικής δυναμικής της θεραπείας.
Η διενέργεια ενδοσκοπικής θεραπείας χαρακτηρίζεται από γρήγορη διακοπή της αιμορραγίας, πρόληψη πιθανών υποτροπών της νόσου. Το φάρμακο, που χρησιμοποιείται για την εφαρμογή της ενδοσκοπικής θεραπείας της αιμορραγίας σε κιρσούς του οισοφάγου και του στομάχου, χορηγείται ενδοφλεβίως στα 50 mcg, η δράση του στοχεύει στην αύξηση της σπλαχνικής αγγειακής αντίστασης, η οποία επιτρέπει τη σταθεροποίηση της κατάστασης του ασθενούς, αποτρέποντας την υπερβολικά ενεργή απώλεια αίματος . Αυτό το φάρμακο προτιμάται έναντι άλλων φαρμάκων που μπορεί να χορηγηθούν για να σταματήσει η φλεβική αιμορραγία από τον οισοφάγο επειδή έχει λιγότερες παρενέργειες, ακόμη και με μακροχρόνια χρήση.
Η χρήση ενδοσκοπίου περιλαμβάνει τη χρήση ειδικής ενδοσκοπικής εξέτασης του οισοφάγου, η οποία συνταγογραφείται συχνότερα για αιμορραγία, η αιτία της οποίας δεν είναι ξεκάθαρη. Αυτή η τεχνική είναι πολύ δημοφιλής λόγω της υψηλής αποτελεσματικότητας αυτής της διαγνωστικής μεθόδου και της καλής θετικής δυναμικής της θεραπείας (γίνεται απολίνωση), που πραγματοποιείται με χρήση ενδοσκοπίου. Η ενδοσκοπική εξέταση των φλεβών του οισοφάγου και του στομάχου έδειξε καλά σε οποιοδήποτε στάδιο της ανάπτυξης της παθολογικής διαδικασίας. Επίσης, αυτή η μέθοδος καθιστά δυνατή την ανίχνευση ακόμη και των αρχικών εκδηλώσεων ασθενειών του πεπτικού συστήματος σε σχέση με την κυκλοφορία του αίματος στις φλέβες και τον εντοπισμό των κιρσών του οισοφάγου.
Η χρήση ταμποναρίσματος με μπαλόνι
Η ενδοσκοπική μέθοδος έκθεσης περιλαμβάνει επίσης τη χρήση μιας τέτοιας παραλλαγής διακοπής της αιμορραγίας από τις φλέβες του οισοφάγου, όπως ταμποναριστά με μπαλόνι. Συνίσταται στην πρόσκρουση στο σημείο της βλάβης της φλέβας ειδικών παραγόντων απόφραξης. Ωστόσο, με σοβαρή αιμορραγία, ο ταμπονάρισμα με μπαλόνι μπορεί να μην είναι πολύ αποτελεσματικός· θα πρέπει να χρησιμοποιούνται πρόσθετα φάρμακα για την τόνωση των αναγεννητικών διεργασιών στους ιστούς των τοιχωμάτων των φλεβών.
Η ταξινόμηση που προτείνεται σήμερα για τη διαίρεση των κιρσών του οισοφάγου και σας επιτρέπει να καθορίσετε το πιο αποτελεσματικό σχήμα θεραπευτικών αποτελεσμάτων. Λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του σταδίου της τρέχουσας παθολογικής διαδικασίας, η αντίληψη του οργανισμού για τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται και ο έλεγχος της συνεχιζόμενης θεραπείας παρέχει στον θεράποντα ιατρό την ευκαιρία να κάνει έγκαιρες προσαρμογές και να επιτύχει τα καλύτερα αποτελέσματα στη διακοπή της αιμορραγίας και τη σταθεροποίηση της κατάσταση του ασθενούς.
Χειρουργική επέμβαση
Η βαριά αιμορραγία, η οποία αποτελεί απειλή για τη ζωή του ασθενούς λόγω σημαντικής απώλειας αίματος, μπορεί να απαιτήσει χειρουργική επέμβαση.
Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να συνταγογραφηθεί για μεγάλες απώλειες αίματος, στις οποίες η ενδοφλέβια χορήγηση πλάσματος, αίματος και υγρών υποκατάστασης αίματος δεν φέρνει έντονο θετικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι χειρουργικών επεμβάσεων για σημαντική απώλεια αίματος. Κάθε ένα από αυτά συνταγογραφείται σύμφωνα με τις ενδείξεις του που καθορίζονται από τον γιατρό.
Σήμερα, οι ακόλουθοι τύποι χειρουργικής επέμβασης αναγνωρίζονται ως οι πιο αποτελεσματικοί:
- επιβολή ειδικού επιδέσμου από ιατρικό καουτσούκ. Αυτή η απολίνωση των κατεστραμμένων φλεβών σας επιτρέπει να σταματήσετε γρήγορα την κυκλοφορία του αίματος, να σταματήσετε την απώλεια αίματος, η οποία μπορεί να προκαλέσει σημαντική επιδείνωση της κατάστασης του ασθενούς.
- μια επέμβαση όπως η χειρουργική επέμβαση παράκαμψης οδηγεί σε μείωση της αρτηριακής πίεσης στις φλέβες και, ως αποτέλεσμα, σταματά την αιμορραγία. Κατά τη διάρκεια της εκτροπής επηρεάζεται ο ηπατικός ιστός, ένα ειδικό stent εισάγεται στη μέση αυτού του οργάνου, το οποίο δημιουργεί ένα είδος γέφυρας μεταξύ των ηπατικών ιστών και των ιστών του οισοφάγου, που μειώνει την αρτηριακή πίεση. Οι ηπατικές και οι πυλαίες φλέβες, έχοντας μια τέτοια «γέφυρα», δέχονται μειωμένη πίεση, η οποία οδηγεί σε διακοπή της αιμορραγίας.
- Η σπληνεναλίτιδα είναι ένας τύπος χειρουργικής παράκαμψης που βοηθά στην πρόληψη πιθανής αιμορραγίας όταν ανιχνεύονται κιρσοί στους ιστούς του οισοφάγου και του στομάχου.
Οι αναφερόμενες επιλογές για χειρουργική επέμβαση σάς επιτρέπουν να εξαλείψετε την αυξημένη αρτηριακή πίεση στις φλέβες του οισοφάγου που έχουν υποστεί βλάβη από κιρσούς. Όλα αυτά πραγματοποιούνται υπό τον έλεγχο ακτινογραφιών και παρέχουν τη μεγαλύτερη θετική επίδραση από τους χειρισμούς για τη διακοπή της αιμορραγίας.
Ιατρική αντιμετώπιση των κιρσών
Υπάρχει επίσης μια παραλλαγή φαρμακευτικών επιδράσεων στον οργανισμό για την αντιμετώπιση του αρχικού σταδίου των κιρσών του οισοφάγου. Η επιλογή του τύπου του φαρμάκου καθορίζεται από τον γιατρό αφού εξετάσει το σώμα του ασθενούς, προσδιορίζοντας το στάδιο της τρέχουσας παθολογικής διαδικασίας. Κατά τη διεξαγωγή αυτού του τύπου θεραπείας, δείκτες όπως η ευαισθησία του σώματος του ασθενούς στο χρησιμοποιούμενο φάρμακο, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η πιθανότητα εμφάνισης αλλεργικών αντιδράσεων.
Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα για τη θεραπεία αυτής της ασθένειας είναι τα ακόλουθα φάρμακα με έντονη επίδραση στις φλέβες:
Τα φάρμακα που αναφέρονται έχουν μια σειρά από πιθανές παρενέργειες που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη συνταγογράφηση τους.
Θεραπεία με λαϊκές θεραπείες
Η αξιοπιστία των φαρμάκων και των μεθόδων της παραδοσιακής ιατρικής έχει δοκιμαστεί εδώ και αιώνες, αλλά η αποτελεσματικότητά της δεν είναι αρκετά υψηλή για να αντιμετωπίσει ανεξάρτητα τις εκδηλώσεις κιρσών του οισοφάγου. Η παραδοσιακή ιατρική μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο συντήρησης, για την αύξηση του ρυθμού των διεργασιών ανάκτησης στους ιστούς των φλεβών. Για παράδειγμα, με μεγάλη πιθανότητα αιμορραγίας, συνιστάται η λήψη αφεψημάτων και αφεψημάτων βοτάνων που έχουν αιμοστατική δράση. Μπορεί να είναι συλλογές από τσουκνίδα, θυμάρι, ορεινό πουλί.
Η θεραπεία με λαϊκές θεραπείες είναι επίσης δυνατή στο σπίτι, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη θεραπεία συντήρησης της νόσου, στο στάδιο της ύφεσης. Δεδομένου ότι οι κιρσοί του οισοφάγου είναι μια σοβαρή βλάβη, η οποία αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την υγεία και τη ζωή του ασθενούς, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη ο βαθμός επίδρασης της επιλεγμένης παραδοσιακής ιατρικής. Η θεραπεία στο σπίτι πραγματοποιείται υπό τη συνεχή επίβλεψη γιατρού.
Χρειάζεστε δίαιτα
Κατά τη διάγνωση των κιρσών στα πεπτικά όργανα, το θέμα της επιλογής μιας δίαιτας πρέπει να θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά, καθώς από τα τρόφιμα που εισέρχονται στο σώμα του ασθενούς εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό τόσο η ευημερία του όσο και οι δείκτες του συνεχιζόμενου θεραπευτικού αποτελέσματος . Η δίαιτα που προτείνεται για τους κιρσούς του οισοφάγου περιλαμβάνει την τήρηση αρκετών εφικτών κανόνων, που περιλαμβάνουν τον αποκλεισμό ορισμένων τροφών και την ένταξη στο καθημερινό μενού ορισμένων προϊόντων που θεραπεύουν τον οργανισμό συνολικά και τον οισοφάγο ειδικότερα.
Η δίαιτα για τους κιρσούς του οισοφάγου θα πρέπει να αποκλείει τα ακόλουθα τρόφιμα και ουσίες από τη διατροφή του ασθενούς:
- καρυκεύματα?
- μεγάλη ποσότητα επιτραπέζιου αλατιού.
- υπερβολικές ποσότητες ελαίων, ιδίως ζωικής προέλευσης·
- τηγανητά, κονσέρβες, καπνιστά τρόφιμα, τα οποία θα ερεθίσουν τους ιστούς του οισοφάγου και μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία.
Η διατροφή για τους κιρσούς των ιστών του οισοφάγου, καθώς και για την κίρρωση του ήπατος, θα πρέπει να περιλαμβάνει περισσότερα βρασμένα, μαγειρευτά τρόφιμα, τα γαλακτοκομικά προϊόντα που έχουν υποστεί ζύμωση θα υποστηρίζουν τέλεια την απαραίτητη μικροχλωρίδα στα έντερα, χωρίς να δημιουργούν υπερβολική επιβάρυνση στο πεπτικό σύστημα. ολόκληρος. Η κλασματική διατροφή σε μικρές μερίδες, ο έλεγχος του αριθμού των θερμίδων για την αποφυγή υπερβολικών επιπτώσεων στο πεπτικό σύστημα θα αποτρέψει την επιδείνωση της υπάρχουσας παθολογίας και θα διατηρήσει την υγεία του οισοφάγου.
Μέθοδοι πρόληψης ασθενειών
Ως προληπτικό μέτρο για τους κιρσούς, είναι επιτακτική ανάγκη να αποκλειστούν οι κακές συνήθειες, όπως το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, το πρόχειρο φαγητό γρήγορο φαγητό.
Οι τακτικές εξετάσεις από έναν γαστρεντερολόγο θα βοηθήσουν στον εντοπισμό της φλεβικής νόσου ακόμη και στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξης της παθολογίας και θα ξεκινήσει η θεραπεία της.
Υγιεινός τρόπος ζωής
Η διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής πρέπει να είναι υποχρεωτική για όσους επιδιώκουν να διατηρήσουν ένα υγιές πεπτικό σύστημα.
Η πρόληψη των φλεβικών παθήσεων, η χρήση βιταμινών για τη διατήρηση υψηλού επιπέδου ανοσίας και οι εξετάσεις από γιατρό είναι σημαντικά συστατικά της επιτυχίας.
Φυσική άσκηση
Για να διατηρήσετε τον τόνο των φλεβών, για να διατηρήσετε την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος, θα πρέπει να εκτελείτε τακτικά την απαραίτητη ελάχιστη σωματική άσκηση.
Το περπάτημα, το ελαφρύ τζόκινγκ, οι ασκήσεις γυμναστικής μπορούν να θεωρηθούν καλά προληπτικά μέτρα στην ανάπτυξη κιρσών.